سموئیل (قرآن)از انبیاء الهی که در آیات قرآن به آن‌ها اشاره شده، «سموئیل علیه‌السلام» است. ۱ - معرفی حضرت سموئیلبه اتّفاق ائمّه اخبار، نسبت «سموئيل عليه‌السلام» به «لاوى بن يعقوب» مى‌رسد. [۱]
تاريخ حبيب السّير، ج ۱، ص ۱۱۲.
[۲]
خزائلى، اعلام قرآن، ص ۷۰۵.
گويند: پدر وى «بالى» و يا «القانه» [۵]
كتاب مقدّس، كتاب اوّل سموئيل، فصل اوّل، آيات ۱۹- ۲۲، ص ۲۶۹.
[۶]
خزائلى، اعلام قرآن، ص ۷۰۵.
است. وى پس از یوشع، زمام امورِ بنى‌اسرائيل را به دست گرفت. در آن دوران، بنی‌اسرائیل در ذلّت به سر مى‌بردند و كشورشان در اشغال دشمن بود و آن حضرت توانست با نصب طالوت در جايگاه فرماندهى بنى‌اسرائيل، بر دشمنان غلبه نمايد و صندوق عهد را دوباره به بنى‌اسرائيل باز گرداند. لازم به يادآورى است كه مفسّران و مورّخان، مقصود از «نبىّ» در آيات ۲۴۶ تا ۲۴۸ سوره بقره را سموئيل عليه‌السلام (اشموئيل) دانسته‌اند. [۱۲]
خزائلى، اعلام قرآن، ص ۷۰۵.
۲ - عناوین مرتبطاحتجاج سموئیل (قرآن)، اخبار غیبی سموئیل (قرآن)، اشراف بنی‌اسرائیل و سموئیل (قرآن)، تردید سموئیل (قرآن)، درایت سموئیل (قرآن)، دوران سموئیل (قرآن)، رهبری سموئیل (قرآن)، سموئیل و بنی‌اسرائیل (قرآن)، سموئیل و طالوت (قرآن)، مقبولیت سموئیل (قرآن)، نبوت سموئیل (قرآن). ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۶، ص۳۱۰، برگرفته از مقاله «سموئیل». رده‌های این صفحه : حضرت سموئیل | موضوعات قرآنی
|